Eudoksja

Galeria


Eri

Postać: Eudoksja (Eudoxia)

Rok przemiany: ok. 332 p.n.e.

Wiek w chwili przemiany: przypuszczalnie ok. 16

Miejsce urodzenia: Aleksandria Egipska

Miejsce przemiany: Aleksandria

Zmieniona przez: Bezimienny wampir z Egiptu

Wampiry, które stworzyła: Rashid, Asphar, inni bezimienni

Rok unicestwienia: 510 n.e.

Powieści, w których się pojawia: Krew i Złoto

Rysopis: pośrodku pokoju na złoconej sofie z jedwabnymi fioletowymi poduszkami leżała przepiękna wampirzyca o gęstych czarnych kręconych włosach, długich i ozdobionych perłami, przyodziana w szatę z adamaszku pod którą nosiła tunikę z najwykwintniejszego jedwabiu. Twarz miała drobną owalną i bliską doskonałości(...) Oczy miała duże i okrągłe. Usta doskonale uróżowane, a zapach jaki roztaczała był z pewnością dziełem perskiego maga, mającym na celu doprowadzić nas do ekstazy.

Mimo woli lustrowałem jej oblicze, zaokrąglony podbródek z niewielkim dołeczkiem i delikatne drobne policzki (...) Co się tyczy jej oczu były czarne jak smoła, ozdobione firankami rzęs tak gęstych i czarnych, że można by przypuszczać iż malowała się jak Egipcjanka, choć w rzeczywistości w ogóle nie miała makijażu

[Krew i Złoto]

Opis Nie-Całkiem-Poważny: Konstantynopolitańczykówianeczka. Kolejna zła kobieta na Ancynej Czarnej Liście, ponieważ jest wrogiem Mariusza i chce mu zabrać jego bibeloty. Ma za sobą nieudany związek z masochistą, kryptogejem i przejawia niezdrową fascynację Akashą. Ta fascynacja doprowadza ją do finału przeznaczonego dla wszystkich schwarzcharakterów w Kronikach.

Skrócone C.V: Eudoksja pochodziła z rodziny zamożnych greckich osadników, zamieszkujących Aleksandrię. W noc poprzedzającą jej zamążpójscie została uprowadzona na rozkaz swojej macochy, która wynajęła płatnych zabójców. Z opresji 'uratował' Eudoksję wampir egipski, który nauczył ją 'fachu', przebierał za chłopca i traktował surowo. W końcu zaprowadził Eudoksję do świątyni, gdzie oddawano cześć Enkilowi i Akashy i pozostawić ją pod opieką kapłanów. Eudoksja dostępuje zaszczytu napicia się krwi Akashy, jednak opuszcza zgromadzenie w świątyni i zaczyna wieść z pozoru normalne, dostatnie i intelektualnie bogate życie w Aleksandrii.
W Eudoksji zakochuje się pewien śmiertelnik, który bierze ją za mężczyznę. Eudoksja zmienia go w wampira i oboje wyjeżdżają do Efezu, gdzie dosięga ich Wielki Ogień. Kochanek Eudoksji ginie na miejscu, ona sama wraca do Aleksandrii aby napić się uzdrawiającej krwi Akashy, która jednak uprzednio została wywieziona z miasta przez Mariusza.
Eudoksja podróżuje po świecie szukając Mariusza, w końcu osiada w Bizancjum, gdzie staje się wampirzą cesarzaową Kostantynopola i gdzie tworzy sobie współtowarzyszy. W VI w. n.e. do miasta przybywa Mariusz wraz z towarzyszami. Eudoksja spotyka się z nimi i żąda oddania Enkila i Akashy. Gdy Mariusz jej odmawia, postanawia go zniszczyć, sprowadzając na jego dom wrogi motłoch. Mariusz w odwecie zabija towarzyszy Eudoksji oszczędzając tylko niewinną Zenobię. Sama Eudoksja zostaje zniszczona przez Akashę, która osusza ją z krwi a następnie spala na popiół jej ciało.

Cytaty: Po raz pierwszy odniosłem wrażenie, że emocje przelotnie malujące się na jej twarzy także były zimne i surowe, że jej oblicze nie było niczym innym, jak tylko piękną skorupą, naczyniem dla znajdującej się w jej wnętrzu spaczonej, obłąkanej duszy, o czym przekonały mnie drobne fragmenty tego, co do tej pory powiedziała.
[ Mariusz o Eudoksji Krew i Złoto]

Przez te wszystkie lata, odkąd wywiozłem Tych Których Należy Strzec, nigdy nie napotkałem nikogo takiego jak ta kobieta. I powinienem przy tym dodać, że dobrze się stało, iż podobny wampir nie natknął się na mnie. Nigdy dotąd nie spotkałem istoty równie elokwentnej i obeznanej w historii i poezji jak ona.
[Mariusz o Eudoksji Krew i Złoto]

Inteligentna uczona istota zwana Eudoksją przestała istnieć. Nie było już czarującej, błyskotliwej wampirzycy, która żyła tak długo pławiąc się w luksusach. Istota, która tchnęła we mnie nową nadzieję, gdy ujrzałem ją po raz pierwszy i usłyszałem jej głos, obróciła się w proch.
[Mariusz o Eudoksji Krew i Złoto]