Madeleine: cytaty

To wina pożerała ją, nie miłość. To było poczucie winy - ten sklep z lalkami, który opisała mi Klaudia, półki i półki, nieskończona ich liczba, pełne wizerunków tego martwego dziecka. Było to jednak poczucie winy, w którym absolutnie nie było miejsca na zrozumienie kategoryczności śmierci. Było w niej coś tak twardego, jak we mnie złego, coś równie silnego.

[Louis o Madeleine- Wywiad z wampirem]


Nadal jednak nie uświadamiałem sobie w pełni, jak bardzo jest szalona, jak bardzo żyje marzeniami, że nie chce istnieć w tej rzeczywistości, a tylko przenosi ją w swoje sny i marzenia, jak demoniczny elf karmiący swój warsztat tkacki nitką z rzeczywistego świata, tak by móc z tego utkać swój własny wszechświat na podobieństwo pajęczej sieci. Zaczynałem właśnie pojmować jej żądzę, jej magię.

[Louis o Madeleine- Wywiad z wampirem]


Jest doskonała. Szalona, ale na dzisiejsze lata to jest właśnie doskonałe. Będzie się opiekowała Klaudią. Nigdy, nawet przez chwilę nie żyła samotnie, to dla niej zupełnie naturalne, że poświęca się tym, z którymi mieszka. Nie potrzebuje szczególnych powodów, aby pokochać Klaudię. A przecież, w dodatku, ma pewne szczególne powody. Piękno Klaudii, jej spokój, siła i przewaga. Pasują do siebie doskonale.

[Armand o Madeleine- Wywiad z wampirem]