Odbieram wampiry jako outsiderów. Stworzenia istniejące poza światem ludzi, które właśnie dlatego zdolne są mówić o nim tak, jak mógł robić to Mefistofeles zwracając się do Fausta. Obdarzyłam je sumieniem, inteligencją i mądrością, by mogły ujrzeć rzeczy, których nie są w stanie zauważyć ludzie.
Anne Rice

Wampiry

Wampir jaki jest, każdy widzi. Problem polega na tym, że każdy widzi go inaczej. Wampirza noc pęka w szwach od zmiennokształtnych nietoperzy, podstarzałych dżentelmenów w wieczorowych strojach, łysych jegomości o zbyt długich przednich zębach, bladolicych niewiast w muślinowych sukniach czy nienasyconych blond młodzieńców.

Anne Rice zebrała te wizerunki, przetworzyła na własna modłę i z wielkiego worka: "wampiry" wyciągnęła bandę niezwykle pięknych, wiecznie młodych potępieńców o nieograniczonej mocy. Jej wampiry posiadają liczne koneksje w świecie duchowym. Korzenie ich drzewa genealogicznego sięgają starożytnego Egiptu z jego boskimi mitami. Ród ich przetrwał dziejowe zawieruchy kryjąc się po jaskiniach, podszywając pod bóstwa lub bezczelnie zajmując co lepsze posiadłości w miastach. Nie straszni im fanatycy religijni i łowcy nieumarłych. Często nawiązują kontakty z wybitnymi jednostki ludzkimi - artystami malarzami na przykład. Dorobili się nawet własnego fanklubu wśród uczonych mędrców. Ba! Jeden z tych podstępnych wampirów sięgnął po światową sławę muzyczną.

Dział ten, drogi internauto, wprowadzi cię w zawiłości wampirzych życiorysów i przybliży wydarzenia z nocnego półświatka.
Czyli jakby to każdy wampir powiedział: "Żyć, nie umierać" i tego się trzymajmy :)