Indeks   Autorka   Książki   Filmy   Wampiry   Wiedźmy   Dodatki   Fandom   Linki   Księga   Mapa   Forum

Osobistości :: Wampiry

Klany (Konwenty)


Klan rzymski
lata:ok. XIV - XVIII w.
rezydencja: Rzym
przywódca: Santino
znani członkowie: Santino, Alessandra, Alfredo
powieści w których się pojawia: Wampir Lestat, Wampir Armand, Krew i Złoto.

Opis N-C-P: Tak zwani, 'niedzielni sataniści'. Banda obszarpanych, zapchlonych obwiesiów, którzy wierzyli, że 'pragnąc zła, dobro zdziałają'. Wyróżniali się miłością do zwierząt...niektórych.

krótka historia: Grupa wampirów z kręgu tzw. Dzieci ciemności, wierzących w to, że są sługami Szatana, który wyznaczył im specjalne zadanie na ziemi. Chętnie utożsamiali się z wszelkimi plagami i nieszczęściami nękającymi ludzkość. Unikali miejsc świętych, symboli religijnych, odprawiali sabaty ku czci Szatana i prześladowali wszelkich wampirzych odszczepieńców. W XV wieku z wampirami z rzymskich katakumb spotkał się Mariusz, którego później zaatakowali w jego palazzo w Wenecji, zabijając przy okazji jego uczniów i porywając Armanda. Torturując i indoktrynując Armanda zmusili go, aby do nich przystał. Na czele klanu stał wampir Santino, który przekazał Armandowi prawa klanowe i który uczynił go swoim namiestnikiem w Paryżu. Prawa ręka Santina to Alessandra, która później stała się wierną towarzyszką Armanda, wstępując do klanu paryskiego. Innym, wymienionym z imienia członkiem konwentu rzymskiego, był Alfredo - wampir wywodzący się ze Skandynawii i wierzący, że pochodzi od boga Thora. Armand w szale gniewu pozbawił Alfreda głowy i spalił jego szczątki. Klan rzymski przetrwał zasadniczo do XVIII wieku, o czym relacjonuje Lestat, jednak wampiry w owym czasie porzuciły dawną wiarę, choć trzymały się jeszcze razem i odprawiały sabaty.



Klan paryski
lata: XV - XVIII w.
rezydencja: Paryż, katakumby pod cmentarzem Les Innocents
przywódca: Armand
znani członkowie: Armand, Alessandra, Eleni, Eugenie, Felix, Laurent
powieści w których się pojawia: Wampir Lestat, Wampir Armand

Opis N-C-P: Godni następcy 'niedzielnych'. Zasłynęli tym, że przenieśli stolicę (zupełnie jak król Zygmunt) z Rzymu do Paryża. I żyłoby się im z tym całkiem nieźle gdyby nie pewien napuszony wampir-odszczepieniec.

krótka historia: Można założyć, że konwent w Paryżu powstał z ramienia Rzymu, kiedy to Santino polecił Armandowi by objął w nim przywództwo. Wampiry paryskie gnieździły się w katakumbach pod cmentarzem Les Innocents i ich organizacja nie odbiegała od schematów rzymskich. Wampiry te wybierały kandydatów do swojej grupy spośród przestępców, ludzi amoralnych, którzy musieli udowodnić swoją gotowość służenia Szatanowi. Przemiana odbywała się według ściśle oznaczonego ceremoniału. Wampiry dbały także aby nie została pośród nich zakłócona równowaga mocy i karali swoich braci za nieposłuszeństwo. Na czele klanu stał Armand, jego prawą ręką była Alessandra, która na starość popadła w obłęd i marzyła o czasach odnowy. Inną znaczącą postacią jest Eleni - wampirzyca, która wstąpiła następnie do Teatru Wampirów i prowadziła z Lestatem korespondencję. Armand i jego kohorta prześladowali odszczepieńców, między innymi stwórcę Lestata, alchemika Magnusa, później zaś samego de Lioncourt i Gabrielę. Dzieci Ciemności zaatakowały heretyków w wieży Magnusa, później zaś porwały Nicolasa, aby zmusić Lestata do poddania się. W katakumbach Lestat odsłania przed klanem bezsens ich egzystencji i doprowadza do faktycznego rozpadu. Alessandra popełnia samobójstwo, a rozwścieczony Armand wrzuca swoich pobratymców w ogień. Czwórka ocalałych z pogromu wampirów: Eleni, Laurent, Eugenie i Felix, znajdują schronienie w dawnym teatrze Renauda.



Dwór Rubinowego Graala
lata:ok. XIII - XV w.
rezydencja:Francja, Toskania (Włochy)
przywódca: Florian
znani członkowie: Florian, Urszula, Godric
powieści w których się pojawia: Wampir Vittorio

Opis N-C-P: Grupa ekscentycznych dworaków, żyjąca w symbiozie z ludzkim stadem. Jako pierwsi uskutecznili proces 'udomowienia' i hodowli człowieka.

krótka historia: Początki tego klanu są niejasne, ale można przyjąć, że jego korzenie znajdowały się we Francji. Sam Dwór, w takim kształcie, w jakim zastał go Vittorio miał siedzibę w ruinach zamku nieopodal Florencji i prowadził ciekawą politykę w stosunku do okolicznych miast. Wampiry zawierały układ z władzami miejskimi, które dostarczały im 'świeże mięso' w postaci ułomnych, kalek, chorych i starców. Krwiopijcy ze swojej strony zobowiązywali się nie nękać reszty mieszkańców. Kiedy podobna propozycja zostaje złożona ojcu Vittoria, a ten ją odrzuca Dwór mści się, mordując całą rodzinę. Vittoria przed śmiercią ratuje Urszula, żona przywódcy Dworu, Lorda Floriana. Prawą ręką Floriana jest starzec Godric. Wampiry z Dworu trzymały w przyzamkowych ogrodach ludzi, których hodowali dla ich krwi. Do takiej zagrody trafił też Vittorio, który został uprowadzony na zamek. Tam miał okazję zobaczyć dziwaczną, na wpół satanistyczną czarną mszę. Ponieważ odmówił przestąpienia do klanu, został (dzięki wstawiennictwu Urszuli) otumaniony domieszką wampirzej krwi, a następnie wypuszczony. Dwór Rubinowego Graala został zniszczony przez Vittoria, który zemścił się za śmierć swojej rodziny i zniszczył wszystkich członków tego klanu, oprócz Urszuli, w której się zakochał i która dwukrotnie ocaliła mu życie.



Teatr Wampirów
lata:ok. 1780 - 1863?
rezydencja: Paryż, bulwar du Temple
przywódca: Armand (nieformalny)
znani członkowie: Armand, Nicolas, Eleni, Eugenie, Felix, Laurent (XVIII w.)
Armand, Santiago, Estelle, Celeste (XIX w.)
powieści w których się pojawia: Wywiad z wampirem, Wampir Lestat

Opis N-C-P: Wampiry-artyści, którym zwariowany muzyk wmówił, że mają talent. Niestety ich sława została pogrzebana przez nawiedzonego jankesa z kosą.

krótka historia: Teatr wampirów powstał we wczesnych latach '80 XVIII wieku, a idea wystawiania sztuk pochodzi od Nicolasa. Siedzibą wampirów był stary teatr Renauda, należący do Lestata, który zgodził się podarować go ocalałym z pogromu krwiopijcom, jako miejsce schronienia. Teatr rekrutował się z uciekinierów z klanu paryskiego: Eleni, Felixa, Eugenii i Laurenta, do których dołączył następnie umysłowo chory Nicolas i Armand, który wkrótce wyrósł na nieformalnego przywódcę. Wampiry z tego klanu udawały aktorów, wystawiając dziwaczne sztuki, podczas których zdarzało im się ucztować na żywych ofiarach. Wkrótce sława Teatru zaczęła ściągać do Francji innych krwiopijców. Eleni, jedna z wampirzych aktorek, pisywała listy do Lestata, w których zdawała relację z rozwoju tego klanu.
Teatr w latach '60 XIX wieku miał nieco zmieniony skład, należeli do niego (oprócz Armanda): Estelle i Celeste oraz prawa ręka Armanda - Santiago, wampir, który zaatakował Louisa i był jego oskarżycielem. Wampiry z Teatru zaprosiły do siebie Louisa i Klaudię podczas ich bytności w Paryżu. Armand jednak zaaranżował proces, a następnie doprowadził do śmierci Klaudii i nowonarodzonej dla ciemności Madeleine oraz uwięził Louisa, co miało być karą za próbę zabicia Lestata, który zresztą pojawił się osobiście w Teatrze. Uwolniony przez Armanda Louis spalił Teatr Wampirów, zabił całą załogę w odwecie za śmierć Klaudii, po czym wyjechał z Paryża w towarzystwie Armanda.



Fang Gang*
lata: '80 XX w.
rezydencja: Kalifornia, USA
przywódca: Killer
znani członkowie: Killer, Baby Jenks, Timm, Russ
powieści w których się pojawia: Królowa Potępionych

Opis N-C-P: Najbardziej infantylne, skretyniałe wampiry, jakich świat widział. Myśleli, że wystarczy motor i włączone radio z piosenkami niejakiego Lestata, aby skutecznie straszyć śmiertelnych. Na szczęście długo nie zagrzali nigdzie miejsca.

krótka historia: Nieformalna grupa wampirów, tworząca mały klan. Na czele tych rozmiłowanych w szybkich motocyklach i głośniej muzyce krwiopijców stał Killer, zmieniony jeszcze w latach '20 XX wieku. Kolejną wyróżniającą się postacią jest Baby Jenks, nieletnia prostytutka, zmieniona w wampirzycę przez Killera, po nieudanym zabiegu aborcyjnym. Baby Jenks zemściła się za swoje krzywdy na obojgu nieodpowiedzialnych rodzicach. Wampiry te były dość mobilną grupą, często zmieniały miejsce swego pobytu. W 1985 roku, słuchały muzyki Lestata, a Baby Jenks wybrała się do San Francisco, gdzie znalazła szczątki po spalonych w tajemniczych okolicznościach konwentach. Ją także dosięgła śmierć za sprawą Akashy, która rozpoczęła pogrom wśród własnych dzieci. Można się domyślać, że reszta Gangu zginęła w podobnych okolicznościach.

* wszystkie nazwy i ksywki zachowujemy w oryginalnym brzmieniu, bo polski przekład nam się nie podoba. W Królowej Potępionych, w tłumaczeniu Pawła Korombela, Fang Gang to Upiorna Banda, Baby Jenks - Mała Jenks, a Killer - Ogier...


Resztę rodziny znajdziecie tutaj:
:: Wampiry starożytne
:: Wampiry średniowieczne i renesansowe
:: Wampiry romantyczne
:: Wampiry współczesne





design :: Madame Kadamon, Ereszkigal